Oranżeria

Obecnie budynek Oranżerii jest niedostępny dla odwiedzających ze względu na trwające prace inwestycyjne. 

Oranżeria śródziemnomorska

Oranżeria znajduje się na zabytkowym Folwarku i prosperuje od 2011 r. Wcześniej użytkowana była jako stodoła, po pożarze 22 września 1997 roku budynek odbudowano i przekształcono na Oranżerię.

W jej wnętrzu znajduje się ponad 200 odmian kolekcji roślin z Basenu Morza Śródziemnego. Pod szklanym dachem zgromadzono wiele ciekawych gatunków, takich jak: pistacje, akanty, wawrzyny, zimozielone dęby, a także przepiękne, owocujące oliwki. Uprawia się tu cytrusy, rośliny użytkowe oraz lecznicze i przyprawowe takiej jak: rozmaryn, lawenda, lipa, mirt. Towarzyszą im piękne rośliny ozdobne, które cieszą oczy szczególnie w letnim sezonie.

W Oranżerii zaaranżowano przestrzenie, w których odtworzono krajobrazy typowe dla rejonu Morza Śródziemnego. Poza fragmentem gaju oliwnego w przelewickiej Oranżerii można przez chwilę poczuć się jak na włoskiej ulicy słonecznej Toskanii. Znajdziecie tu fragment ogrodu warzywnego i ziołowego, oczko wodne oraz obsadzone różami gazebo.

Skansen megalityczny w Oranżerii Ogrodów Przelewice

“Trasa Megalityczna- Wrota Czasu”

W Oranżerii na pierwszym piętrze znajduje się rekonstrukcja chaty z okresu neolitu z postaciami ludzkimi i typowymi dla tego okresu narzędziami. Jest to jeden z punktów turystycznego szlaku “Trasa Megalityczna – Wrota Czasu”. Celem projektu jest budowa infrastruktury oraz atrakcji dydaktyczno-turystycznej, która wpłynie na bliższe poznanie dziedzictwa historycznego związanego z epoką neolitu w trzech miejscowościach: Dolice, Przelewice i Słutowo.

Mapa Trasy Megalitycznej “Wrota Czasu”

Kultura pucharów lejkowatych 

Jest jedną z kultur naddunajskich z okresu neolitu. Na ziemiach polskich pierwsze wspólnoty pojawiły się około 4200-4000 lat p.n.e. Nazwa pochodzi od charakterystycznego kształtu formy naczynia z brzuścem baniastym i szeroko rozchylonym kołnierzem. Ludność KPL zajmowała się głownie hodowlą, łowiectwem i rybołówstwem. Tereny rolnicze wykorzystywane były do uprawy zbóż. Ziemię uprawiano przy zastosowaniu zaprzęgu wołów. Siano żyto, proso, jęczmień, owies. Rozpowszechnionymi zajęciami były przędzalnictwo i tkactwo. W większych osadach odkryto liczne gliniane przęśliki do obciążania wrzecion o rozmaitych kształtach. Zebrany materiał pokazuje, iż materiały tkano na pionowych krosnach.Oprócz wytworów kultury materialnej wszystkie plemiona kultury pucharów lejkowatych, pomimo różnic regionalnych i lokalnych, cechowały podobne zajęcia, struktura społeczna, kult oraz magia. Jednym z tradycyjnych surowców do wyrobu ozdób był bursztyn. Wyrabiano z niego wszelkiego rodzaju paciorki rurkowate oraz płasko-wypukłe krążki. Podobne ozdoby robiono z kości, gliny, a nawet z krzemienia wapiennego. Do ozdób i amuletów używano też szabli z kłów dzika, wyciętych z nich zawieszek, przedziurawionych zębów psich i wilczych, muszelek, kręgów rybich i kostek. Jednym z tradycyjnych surowców do wyrobu ozdób był bursztyn. Wyrabiano z niego wszelkiego rodzaju paciorki rurkowate oraz płasko-wypukłe krążki. Podobne ozdoby robiono z kości, gliny, a nawet z krzemienia wapiennego. Do ozdób i amuletów używano też szabli z kłów dzika, wyciętych z nich zawieszek, przedziurawionych zębów psich i wilczych, muszelek, kręgów rybich i kostek.

Zobacz na własne oczy jak wyglądał ówczesny człowiek i czym się zajmował. Jesteś ciekaw jak przebiegał typowy dzień ludzi z tego kręgu kulturowego? A może interesuje Cię w jaki sposób wytwarzali narzędzia?

Tego wszystkiego dowiesz się w Ogrodach Przelewice.

Projekt zrealizowany był w ramach współpracy Lider Pojezierza LGD oraz LGD Stowarzyszenie WIR.

Zachęcamy do odwiedzin, nie tylko osady ludzkiej w Przelewicach, ale całej trasy megalitycznej – “Wrota Czasu”.